Ένα πολύ όμορφο απόσπασμα που παρουσιάζει την εμπειρία της διπολικής διαταραχής από τη δουλειά που κάνουμε στην ομάδα γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας για τη διπολική διαταραχή:
“Όταν είσαι ανεβασμένος, είναι καταπληκτικά. Η δειλία φεύγει, οι σωστές λέξεις και κινήσεις είναι ξαφνικά εκεί, η δύναμη να αποπλανείς και να αιχμαλωτίζεις τους άλλους είναι μια αισθητή βεβαιότητα. Αναπτύσσεις ενδιαφέροντα ακόμα και για ανθρώπους που θα σου ήταν αδιάφοροι. Ο αισθησιασμός είναι διάχυτος και η επιθυμία να αποπλανήσεις και να αποπλανηθείς είναι ακαταμάχητη. Συναισθήματα άνεσης, έντασης, δύναμης, ευεξίας, οικονομικής παντοδυναμίας και ευφορίας διαποτίζουν το είναι σου. Αλλά κάπου αυτό αλλάζει. Οι γρήγορες ιδέες είναι πολύ γρήγορες και υπερβολικά πολλές, και η συντριπτική σύγχυση έχει αντικατασταθεί από τον φόβο και την ανησυχία. Είσαι ευερέθιστος, θυμωμένος, φοβισμένος, ανεξέλεγκτος και εντελώς μπλεγμένος στις πιο σκοτεινές σπηλιές του μυαλού σου… Αυτό συνεχίζεται και συνεχίζεται, μέχρι που τελικά υπάρχουν μόνο οι αναμνήσεις των άλλων για την συμπεριφορά σου – την παράξενη, την ξέφρενη, την άσκοπη συμπεριφορά σου….”
– μαρτυρία ενός ασθενούς που δημοσιεύτηκε από τους Goodwin και Jamison (1990)”.
Μετάφραση: Μιχάλης
Επιμέλεια: Δρ. Ιωάννης Μάλλιαρης
Πίνακας: Θεoδώρα Καράμπαμπα, από την έκθεση Yes, Bipolar